Dziś prezentujemy Wam narzędzie, które pokazuje, jak my sami postrzegamy siebie i jak postrzegają nas inni. Jak się okazuje, te dwa obrazy nas niekoniecznie się pokrywają. Jeśli się zastanowicie, to na pewno choć raz zdarzyło wam się usłyszeć opinie np. o tym, kiedy ktoś podziwia Wasz spokój, podczas Wy czuliście, że zachowujecie się agresywnie. Jak myślicie, z czego może wynikać ta różnica? Doskonale tłumaczy to Okno Johari.
Okno Johari składa się z 4 obszarów.
Obszar „Ja Publiczne” to obszar nas, o którym wiemy i które udostępniamy innym. Jest to na przykład nasza wiedza, kompetencje, poglądy, o których mówimy jawnie. Jest to nasz oficjalny wizerunek. Jest to obszar podlegający naszej kontroli i im mocniejsza kontrola, tym mniejszy jest ten obszar, a im bardziej wzrasta zaufanie do ludzi nas otaczających, tym obszar jest większy.
Obszar „Ja Prywatne” to część nas, których nie ujawniamy innym. Wielkość tego obszaru zależy od relacji jakie mamy z innymi, na przykład w pracy kreujemy się na inne osoby, niż jesteśmy z naszymi najbliższymi. Ten obszar może być traktowany przez nas jako wstydliwy albo pokazujący nasze słabości. Niektórzy mówią, że ten obszar to fałszowanie informacji o sobie, a robimy to po to, aby mieć większe poczucie bezpieczeństwa.
Obszar „Ja Ukryte” to rzeczy, które widzą w nas inni, a my sami nie mamy świadomości ich istnienia. Ten obszar jest tym większy, im mniej podatni na informacje zwrotne jesteśmy. Może to być na przykład talent lub kompetencja, z której sami sobie nie zdajemy sprawy, a inni ją wyraźnie widzą.
Obszar „Ja Nieświadome” to informacje o nas, o których nie wiemy ani my, ani otoczenie. Tu mogą się znaleźć informacje na przykład ujawnione w testach psychologicznych, czy podczas psychoterapii. Mogą być tu rzeczy, o których nie chcemy pamiętać.
Jeśli chcecie, aby Wasz relacje z innymi były jak najlepsze i najprostsze, zadbajcie o to, aby obszar „Ja Publiczne” był jak największy. Tego Wam życzymy!